In de mooie zonnige nazomerse dagen van september vertoefde ik samen met mijn zus in Waimes.  Waimes ligt aan de aan de rand van de Hoge Venen en het situeert zich op een boogscheut van de Duitse grens. 

We huurden er een 'cottage' wat altijd beter klinkt dan een 'vakantiehuisje'   Deze cottage lag niet zo ver van een vijver.  's Avonds en ook overdag vlogen er hordes zwaluwen , een mix van boeren- en huiszwaluwen, en ze deden zich te goed aan de vele vliegjes en vliegende mieren.  Af en toe sloegen ze alarm als een roofvogel zich iets te dicht in hun buurt bewoog. 

Tijdens eens van onze wandeltochten zagen we een boomvalk die net een zwaluw had geslagen.  De zwaluwen vlogen er nog achter maar voor hun compagnon kwam alle hulp te laat.  De boomvalk peuzelde zijn prooi in de lucht op en door de verrekijker zag ik de zwarte pluimpjes rond dwarrelen.

De dagen voor onze vakantie had het heel hard geregend en dat merkten we goed.  Het water kabbelde nog eens in de beekjes, er liep water van een rots over het wandelpad en in de venen stond  er water in de vennetjes.  Het was alleen teleurstellend dat er zo weinig libellen aanwezig waren.  We zagen vooral paardenbijters en nog enkele juffers.  Maar tegelijk was ik ook fier toen ik in een ven plots 'egelskop' herkende.  Deze plant herkende ik uit de plantencursus die ik het jaar ervoor gevolgd had.  We zijn er nu niet uitgekomen of het grote of kleine egelskop is, maar dat maakte me niet uit.  Ik had de plant herkend. 

 In de Venen op een vlonderpad hadden we de kans om een levendbarende hagedis van dichtbij te bestuderen en enkele kilometers verder vonden we per toeval, bij het bestuderen van klokjesgentiaan, een aantal kleintjes van deze hagedis.

Halloween is ook niet meer veraf: de paddenstoelen zijn er weer! Nu is het enkel nog wachten op de heksen, de elfjes en de kabouters.  In de bossen vlogen ongelooflijk veel vogels in het rond.  Het viel op dat er nog een boel jongen tussen zaten.  We zagen zelfs nog een jonge grauwe klauwier die gevoerd werd door de ouder. 

Aan de rand van het bos zat een rode wouw.  Meestal zie ik hen majestueus rondzweven.  Deze echter niet: elegant sprong hij uit de boom en besloot een wandeling te maken over het weiland.  Vermoedelijk was hij op zoek naar wormen? 

Ondertussen is de herfst met de deur in huis gevallen.  Het riet verkleurt, de blaadjes aan de bomen veranderen van tint en de druiven van mijn druivelaar hangen er uitnodigend bij voor mezelf en mijn gevleugelde vriendjes. 

De zomer en de zomervakantie zit er op en de batterijen zijn opgeladen.  Ik sleep jullie de komende maanden weer mee op mijn natuuravonturen.