Zondag ochtend: mijn koffie, mijn Sint- speculaas (jaja, de sint komt dus ook nog terwijl je toch voor de zekerheid in deze barre tijden de kerstboom al hebt opgesteld) en verrekijker bij de hand… zo zit ik in de zetel, geflankeerd door 2 katten die samen met mij de tuinvogels in het oog houden.
Ik strooi al wat vogelvoer sinds half september en dit jaar heb ik concurrentie van de buurvrouw: terwijl ik het hou bij zonnepitten, wormen, vetblokken met insecten en strooivoer voorziet zij een pot voer met... juist ja, pindakaas.
Maar gelukkig vinden de vogels opnieuw hun weg naar mijn tuin. Mijn tuin grenst aan het kerkhof. Het kerkhof is een verzameling stenen en zerken, er is amper groen te zien. Gelukkig staan er 4 mooie eiken en hier maken de kool - en pimpelmezen dankbaar gebruik van:
Zij vliegen vanuit de boom recht de tuin in, pikken een zonnepit uit de silo en vertrekken dan weer naar hun startpositie. De voorbije jaren merkte ik wel op dat hoe meer de mezen zich op hun gemak voelen, hoe dichter ze bij de silo blijven. Dan blijven ze zitten op de schutting en slaan daar de zonnepit stuk.
Intussen zijn 2 spreeuwen volop aan het ruzie maken over het vetblok met insecten. Ze hakken vrolijk op het vet in en de stukken vliegen in het rond. Het valt me op dat spreeuwen mooie rode poten hebben en de witte parels in hun verenkleed zijn prachtig. Spreeuwen zijn grappige vogels: ze imiteren heel veel vogels met alle gevolgen van dien. Ik ben ooit in mijn straat op zoek geweest naar mussen… bleek dat die kleine varkens daar voor tussen zaten en eer ik dat door had, waren we al een eindje verder.
De merel en de roodborst ontdekken intussen de plaatsen waar ik de wormpjes heb uitgestrooid. Ze pikken de ene na de andere op. Het mannetje merel is echt gitzwart met een mooie oranje bek. Ik ben blij dat hij er is, want met al die gekke en rare ziektes anno 2020 is het een geruststelling dat de merel in mijn tuin foerageert.
Kort nadien begint het te regenen: straf dat de mezen gewoon blijven doorvliegen om aan zonnepitten te geraken.
Ik blijf lui in mijn zetel hangen, nog steeds met 2 katten: eentje links en eentje rechts.
En omdat ik toch nog iets leerrijk wil doen op mijn luie zondag, surf ik toch maar naar de website van Natuurpunt op zoek naar meer info over tuinvogels.
Ilse