Natuurblog

banner natuurgebieden

Een warme oranje zon en een strakke blauwe lucht, hiervan krijg je zin om te gaan wandelen in het bos.  De herfstzon scheen met een warme gloed op het mooie verkleurde gebladerte, de staartmezen buitelden met zijn allen door de bomen en hoog in de lucht cirkelden miauwende buizerds   In het begin van de week had het nog fel geregend en dat zorgde voor mooi gekleurde, giftige en minder giftige paddenstoelen. 

Samen met nog een boel geïnteresseerden zochten we dit weekend achter paddenstoelen.  Van die rode paddenstoel met witte stippen vonden we maar 1 exemplaar maar we vonden wel een verse grote stinkzwam met een glimmende donkergroene slijmlaag.  Stinken dat die paddenstoel deed maar hij was te fascinerend om hem links te laten liggen.

Bij het zoeken naar paddenstoelen hang je echt met je neus tegen de grond. En dan merk je plots op dat er naast die paddenstoel ook een pissebed kruipt, ligt er een donkerbruine opgerolde slak en blijkt dat er ook grijze gestreepte naaktslakken bestaan.  Er kropen rode tentakels uit de grond.  Deze zijn afkomstig van de rupsendoder, een paddenstoel die via zijn sporen (te vergelijken met het begrip ‘zaadjes’ van een plant) het leven van een rups volledig overneemt, ervoor zorgt dat de rups doodgaat en dat hij groeit uit het lijkje van de rups.  Horror.  Tegelijk trapte ik per ongeluk op een aardappelbovist en meteen schoot er een zwarte sporenwolk door de lucht.   Halloweenfeestje in het bos!

Tijdens mijn afwezigheid hadden mijn katten ook gefeest.  Toen ik terug thuiskwam vond ik overal stukjes jachttrofeeën, restanten van een grote spin en een groene schildwants, de onderdelen verspreid over de trap en de slaapkamer.   Ik sta er altijd opnieuw  van versteld dat mijn katten in huis insecten vinden: ik zoek er naar, tevergeefs.  Enkele weken geleden vonden ze in mijn huis een vlinderpop.  Fier wandelden ze ermee rond en ze waren boos toen ik het afpakte.  Ik vind spinnen toevallig omdat ze in de lavabo of de afwasbak vallen.  De laatste keer wilde ik een spin  goed bedoeld redden met mijn blote hand (wie heeft er nu schrik van spinnen hé??? ) maar dat gekke beest beet gewoon in mijn hand.  Een blad papier en een glas doen wonderen. 

Vroeger vond ik spinnen best eng, maar ik vind ze intussen super interessant en fascinerend om te bestuderen.  Het is straf om te zien hoe een spin haar web maakt, nog straffer om te merken hoe ze haar prooi pakt, verdooft, vakkundig inpakt en daarna gewoon opeet.  Halloween ten top!  Misschien neem ik toch maar deel aan de kruisspintelling en de spinnenspotter … een goeie reden om buiten te komen en mijn kleine angst voor spinnen te overwinnen?