Mijnheer Winter staat voor de deur. Dit houdt in dat we lange zomerse avonden inruilen voor superkorte dagen en lange nachten. Ik kocht een hele lading boeken, kwestie van mijn tijd nuttig te besteden(urenlang kletsen op een of ander terras zit er toch niet in). Ik schreef me in voor een online cursus Spaans (super geestig: sommige medecursisten volgen les vanuit Spanje) en ik besloot ook om een 'echte' plantencursus in een fysiek lokaal mét een life publiek te volgen. (plantjes gaan niet lopen of vliegen, vandaar mijn voorkeur voor de studie ervan)
Sinds enkel maanden buig ik mij om de paar weken op donderdagavond over tal van botanische termen. Ik had mij nooit kunnen inbeelden dat je een volledig les (die ongeveer 2 uur en een kwart duurt) kan vertellen over de wortel van een plant. Sommige onderdelen maken ook deel uit van een spannende cowboy- film: tal van planten hebben sporen en een boel planten zijn echte moordenaars want die eten vliegen. Enkele weken later zijn we nog steeds bezig met de basis en ik vraag me nog altijd af waarom ik ooit, tijdens de biologieles niet wat beter heb opgelet.
In de laatste les werden de verschillende bloeiwijzen uitgelegd. In het begin is dat allemaal vrij simpel maar naarmate de les vorderde werd het steeds moeilijker. De tros van de tros die later ook nog eens een pluim bleek te zijn, was er net iets te veel aan: zucht, kreun en help (maar ik was gelukkig niet de enige).
De volgende ochtend was het goed weer en reed ik met de fiets naar het werk. Het superzachte weer van de voorbije weken, zorgt er voor dat er nog steeds bloeiende bloemen te vinden zijn (achter mijn huis staat het vol met paarse dovennetel en herderstasje) Plots dacht ik aan de les van de avond ervoor : we hadden het over stelen en steeltjes en de steeltjes kunnen groter worden dan de stelen, ik herinnerde me vaag ook iets over de bloementuilen die van buiten naar binnen bloeien en natuurlijk dat kan ook, andersom maar vanaf de fiets zag ik alleen maar verlepte of bloeiende bloemen.
Nog even en we trekken het veld in. Ik kijk er zo naar uit: in mijn gedachte is er dan altijd een stralende zon en een blauwe hemel. Jammer genoeg besef ik dat dit tijdens onze eerste excursie wel eens lelijk kan tegenvallen want die gaat immers door begin januari en toch kijk ik er naar uit: de hazelaar bloeit al in die periode en dat is de voorbode van het komende bloemenfestival.
hazelaar in bloei © bvp