Natuurblog
Ons natuurblog is een verzameling van studies, bedenkingen, observaties over onze natuurgebieden, over soorten, over allerlei interessante onderwerpen.
Zalig! Het wordt eindelijk weer vroeger licht. Ik fietste op vrijdag in de eerste oranje opkomende lentezon naar het werk (ook al was het koud en was ik heel blij dat ik ergens in de fietstassen nog handschoenen vond) . De spechten roffelden volop, de koolmezen waren volop banden aan het oppompen, aan de rand van het bos graasden de reeën, vinken vlogen over mijn hoofd en boven de stad werd een wouw belaagd door een boel kauwen. De zomer was eindelijk in het land! NOT
Je zou het bijna niet geloven na de storm van vorige week maar de zomer komt eraan. Het licht overwint de duisternis. Om half acht vertrek ik onder begeleidende zang van de zanglijster en de opkomende zon naar het werk. De zwarte silhouetten van de bomen steken mooi af tegen de ijzig blauwe lucht. Als surplus loopt er een eekhoorn sierlijk over een dikke kromme tak van de ene boom naar de andere. ’s Avonds kom ik thuis en zie ik paarse, witte en gele krokussen staan in een brij van gras, modder en restjes zonnepitten. Mooi, denk ik bij mezelf. De zomerse wadi is dan ook geregeld. Ook al ben ik dol op de zomer, toch wil ik eerst volop genieten van de lente.
Op één januari, na een rustige maar superleuke oudejaarsavond, raapte ik al mijn moed bij elkaar en startte ik het hardlopen weer op. In tegenstelling tot anders liet ik mijn favoriete muziek thuis en ik wou tijdens het lopen genieten van de natuurgeluiden.
Als een galmug of -wesp een eitje legt in een blad of ander deel van een boom, groeit op die plek als reactie een abnormale zwelling: een gal. De larve die uit het eitje komt, vindt in de gal een beschermd onderkomen en volop voedingsstoffen
Bij het uitkweken van gallen van Eikenstuitergalwesp en Galappelwesp deed hij nieuwe vondsten.
Onverwachts kreeg ik op mijn werk de kans om mee te werken aan een groot regio overschrijdend project. Met twee handen nam ik dit aanbod aan. Sinds enkele maanden praat ik honderduit met West-Vlaamse en Limburgse collega's, is België plots veel groter dan ik dacht en weet ik de gemeente Perk liggen met dank aan Dokter Google. Ik heb met plezier natuuruitstappen geannuleerd, ik heb veel te lang gewerkt en ondanks het feit dat de sombere winterperiode voor de deur staat had ik energie voor twee.
Het stormachtige weer van zaterdagochtend past perfect bij de gekke gebeurtenissen van de voorbije weken. Ik zit in de zetel met een koffie in de hand, een hoofd vol gedachten en op de leuning zit mijn stoere kater Pijl die me beschermt tegen alle onheil van de wereld. Ik luister naar de heldere klaterende zang van de roodborst die regelmatig wordt overstemd door het harde ruisen van de bomen. De bladeren verkleuren langzaam naar geel en oranje. Nog even en het is alweer nieuwjaar. Weer een jaar ouder maar of ik dan wijzer ben geworden? De zachte roep van de koolmees brengt me gelukkig weer tot het heden. Het leven gaat zo al snel genoeg.
In de mooie zonnige nazomerse dagen van september vertoefde ik samen met mijn zus in Waimes. Waimes ligt aan de aan de rand van de Hoge Venen en het situeert zich op een boogscheut van de Duitse grens.
Een nieuwe pagina op influentialpoints.com is weer een feit.
Dirk Baert verlegt zijn grenzen. Krantenartikel in Limburg.
Ik geniet nog na van de libellenpicknick van enkele weken geleden. We zaten met een boel volk aan lange tafels in de schaduw van de bomen van de hoogstamboomgaard van het Natuurhuis Panneweel.